Jeżeli matka nosi w sobie odziedziczoną traumę lub doświadczyła zerwania więzi z własną matką, wpływa to na więź, którą tworzy z własnym dzieckiem, i naraża tę więź na osłabienie. Dla noworodka nagłe zerwanie więzi z matką – w wyniku długiego pobytu w szpitalu, źle zaplanowanych wakacji, długotrwałego oddzielenia – może mieć dramatyczne skutki.
Kiedy dochodzi do rozdzielania, noworodek nie tylko tęskni za matką. Doświadcza on fizycznego i psychologicznego załamania podobnie jak uzależniony od heroiny, który nagle odstawi narkotyk.
Z perspektywy noworodka oddzielenie od matki może być odbierane jako zagrażające życiu. Jeżeli seperacja się przedłuża, reakcją dziecka jest rozpacz, a potem dziecko poddaje się. I to uczucie będzie towarzyszyło ,,temu dziecku” również w dorosłym życiu, dopóki tego nie przepracuje.
Uzdrawiające może być tutaj uleczenie relacji z matką. ,,Dziecko” nie ma wpływu na przeszłość. Jako dorosła osoba, może naprawić relację, którą ma w obecnej chwili.