Ostatnio w ustawieniach pokazuje się dużo abortowanych dzieci. Tak jakby dusze tych mam dopominały się zobaczenia ich dzieci.
Prawdopodobnie ma to też związek z energią, która przetacza się przez polskie ulice.
Często te kobiety wyparły to zdarzenie ze swojej świadomości, ale ich serca nadal to pamiętają. I one przychodzą, tak jakby zmęczone były tym ciągłym zapominaniem. Zamrożone w swoich emocjach. Pełne obawy, że zostaną ocenione i potępione. A ja nie oceniam. Nikt nie ma do tego prawa. Nie dopytuję dlaczego.
Te ustawienia są piękne, wzruszające i często pełne łez. Kobiety przychodzą w niemocy z najróżniejszymi problemami, nie tylko zdrowotnymi, a wychodzą tuląc swoje dzieci.
Trzy lata temu byłam reprezentantką abortowanego dziecka. Nie czułam do tej mamy ani żalu, ani pretensji tylko wielką miłość. Tak naprawdę zależało mi na tym, aby mama na mnie popatrzyła z czułością i mnie przytuliła. Nic więcej.
Mimo, że brałam udział w wielu reprezentacjach tę szczególnie pamiętam, bo było to dla mnie ogromne odkrycie. Bez żalu – tylko miłość.
Jeśli jesteś mamą takiego dziecka:
– pomyśl czy to chłopiec czy dziewczynka. Zamknij oczy i zapytaj swojego serca. Ono wie.
– nadaj mu imię,
– zawsze wliczaj je do ilości swoich dzieci,
– kup, zrób, wyszukaj, namaluj coś co będzie je symbolizować np. aniołka, obrazek, kamyk. Postaw na półkę. Kiedy spojrzysz na to pomyśl o nim z miłością.
– jeśli masz ogród – zasadź drzewo na jego pamiątkę. Może chciałabyś powiedzieć : ,,Szkoda. Teraz przyjmuję cię jak moje dziecko i możesz mnie mieć jako swoją matkę. W moim sercu daję ci miejsce”.
Czasami dobrze wziąć w wyobraźni na ręce usunięte dziecko i pokazać mu piękny świat wokół. Sama poczujesz, kiedy będzie już dość i zostawisz dziecko w spokoju. Smutek i ból mogą przejść, a ty będziesz mogła iść dalej swoją drogą.