Ustawienia systemowe potwierdzają znaczenie dla rozwoju psychicznego człowieka porodu i okresu okołoporodowego.
Samopoczucie mamy na kilka miesięcy przed poczęciem dziecka, w okresie ciąży, po porodzie mają ogromny wpływ na późniejsze życie dziecka.
Czy rodzice cieszyli się z ciąży?
Czy mama czuła się bezpieczna i akceptowana przez partnera, męża?
Czy twoi dziadkowie akceptowali tę ciążę?
Czy gdy twoja mama była z tobą w ciąży, wydarzyło się coś traumatycznego?
Sam akt narodzin również nie pozostaje bez znaczenia.
Czy poród był łatwy czy trudny?
Czy przedwczesny, czy o czasie czy z opóźnieniem?
Czy naturalny czy przez cesarskie cięcie lub przy pomocy innych metod wspomagających?
Czy utknęłaś, czy byłaś owinięta pępowiną czy potrzebne były jakieś szczególne zabiegi po porodzie?
Czy byłaś przy mamie czy w inkubatorze?
A jaki twój poród był dla twojej mamy?
Czy było to dla niej traumatyzujące przeżycie czy wspomina to jak piękną chwilę ?
Czy twoja mama miała depresję poporodową czy cieszyła się dzieckiem?
A może weszła w śmierć kliniczną albo zmarła przy twoim porodzie?
Trudne narodziny mogą skutkować psychicznym niepełnym narodzeniem się i trudnością w przyjęciu swojego życia. Dynamiki porodu i okresu okołoporodowego mogą rzutować na nasze funkcjonowanie w okresie dorosłości.
Warto zainteresować się tym tematem, szczególnie jeśli „coś” stoi nam na drodze do pełni szczęścia. Jednak bez względu na to, jakie były odpowiedzi na powyższe pytania, popatrz na to pozytywnie. ŻYJESZ, a resztę można przepracować.
A jutro Dzień Mamy. Podziękuj jej za urodzenie Cię.
I to nie ma znaczenia czy żyje czy już odeszła.
Mama zawsze będzie mamą i zawsze będzie obecna w naszym sercu.