Aby móc iść naprzód, dzieci potrzebują obu nóg. Używając tylko jednej nogi, będą podskakiwać albo kuleć, co nie zaprowadzi ich zbyt daleko. Dwie nogi symbolizują ojca i matkę, a jeśli pójdziemy dalej tym tokiem myślenia, zdamy sobie sprawę, że człowiek ma dwie połowy. Jedną z nich wypełnia na całe życie ojciec, a drugą – matka.
Serce dziecka, które zostaje odcięte od jednego z rodziców, pozostaje w stanie ,,niewidzialnej lojalności”, przez co następuje identyfikacja z negatywnymi cechami tego rodzica. Słowa ,,nigdy nie bądź taki jak on/ taka jak ona ” przynosi tragiczne skutki, prowadząc dokładnie do tego, czego najbardziej się obawia rodzic, który opiekuje się dzieckiem. Najczęściej tą osobą jest matka.
Czy dla takiej matki łatwo jest powiedzieć ,, Moje kochane dziecko, to jest ojciec, którego dostałeś, to jego wybrałam. Teraz z pełnym szacunkiem dla twojego przeznaczenia pozwalam, abyś był tak jak on. Zwalniam to miejsce i daję ci wolną drogę do odkrycia go, poznania takim, jaki jest, jak również jego rodziny będącej przecież twoją rodziną – abyś nie postrzegał ich przez pryzmat tego, jak ja ich widzę.”
To jest rozwiązanie, które w takiej sytuacji wymaga ogromu „pracy” mamy, ale za to pozwala dziecku mieć otwartą drogę ,,do świata”. Znam to z własnego doświadczenia i wiem ile ,,ta wewnętrzna zgoda” kosztuje. Ale czego nie zrobi mama, aby jej dziecko było szczęśliwe?
Na warsztacie 27.03.2022 „Idę odważnie do świata” popatrzymy na te sytuacje i staniemy do nich, dla nas samych albo dla naszych dzieci.