Dynamika przerwanego ruchu ku mamie często pojawia się w pracy z klientami. Może znacząco wpływać na nasze życie.
Przyczyną tego przerwanego ruchu jest doświadczenie przeżycia zagrożenia we wczesnym dzieciństwie. Małe dziecko każdą, nawet najkrótszą rozłąkę z mamą przeżywa jak zagrożenie życia. Dziecko pozostawione przez matkę na początku woła, krzyczy, płacze a kiedy ona się nie zjawia, zaczyna się proces adaptacji do warunków porzucenia. Dziecko cichnie, zamyka się w sobie, zamiera. Stopniowo kształtuje się przekonanie, że w życiu można liczyć tylko na siebie.
Sytuacje, które są z tym związane są bardzo różne, przykładowo:
1. Dziecko zostało oddzielone od mamy, bo musiało przebywać w inkubatorze.
2. Dziecko względu na swoją chorobę było w szpitalu bez mamy.
3. Mama, która musi pójść do szpitala a dziecko pozostaje w domu.
4. Dziecko oddane do żłobka, przedszkola lub nie odebrane na czas może zapisać sobie przekonanie ,,mama mnie już nie chce, porzuciła mnie’’.
5. Mama, która przeżywa traumę po stracie bliskich nie jest w stanie dać dziecku miłości i bliskości.
6. Mama złączona z ciężkimi losami przodków może być emocjonalnie nieobecna dla dziecka.
7. Wczesnej śmierci mamy.
A jak przejawia się przerwany ruch ku mamie w dorosłym życiu, np?
1. W kapryśnym sprzeciwianiu się jakimkolwiek propozycjom.
2. Unikaniu bliskości w miłości i przyjaźni.
3. Pracoholizmie.
4. Nieumiejętności przyjmowania od innych prezentów i pomocy.
5. W złości i podejrzliwości, sarkazmie, depresji itp.
6. Na poziomie relacji z innymi mogą powstać problemy ze zbudowaniem długotrwałych bliskich kontaktów z partnerami.
7. Problemy w relacjach koleżeńskich czy relacjach ze współpracownikami w pracy.
8. Cierpi na tym również kariera.
9. Ciągłe poszukiwanie swojego przeznaczenia, jakiejś swojej prawdy, sensu istnienia.
10. Bujanie w obłokach, poczucie jakby się „było nie z tego świata”.
U podstaw tego wszystkiego leży jednak głęboko ukryta bezradność i strach przed samotnością i śmiercią z powodu braku wsparcia mamy.
Na poziomie ciała przejawiać się to może np.:
1. Ucieczką w głąb siebie.
2. Niezdolnością do skutecznego reagowania w sytuacjach stresowych.
3. Nagłymi bólami głowy, mdłościami, atakami gniewu lub obżarstwa, chronicznym zmęczeniem, powierzchownym, płytkim oddechem, skurczami ciała itp.
W kolejnym poście napiszę jak pracować z przerwaną „więzią” z mamą.