„Jeśli nie nauczymy się umówić „nie” innym ludziom, nigdy nie będziemy mogli powiedzieć „tak” samym sobie.
Poddajemy się woli innych, a potem mamy do nich o to pretensje, chociaż to był nasz własny wybór. Nawet nie przychodzi nam do głowy, że w ten sposób odwracamy się od samych siebie.
Jeśli chcemy przyjąć prawdę o sobie, poznać własne pragnienia, trzeba nam przede wszystkim usłyszeć i zaakceptować to „nie”, które mam ochotę powiedzieć innym, nawet jeśli nie rozumiemy do końca własnych pobudek. Bo za tym „nie” kryje się „tak”, które chcemy powiedzieć samym sobie.” napisał Jon Frederickson w książce „ Kłamstwa którymi żyjemy”
Jak często nie mamy siły powiedzieć „nie” innej osobie?
Mówimy „tak” kosztem własnego samopoczucia, zdrowia, czasu a nawet szacunku do samego siebie.
Kto w Twoim rodzie nie miał siły stanąć przy swoim „Zdaniu” czy „Rodzinie”?
Kto ulegał, bo tak było spokojniej, wygodniej, bez problemów?
Zamknij oczy, weź głęboki wdech i wydech i poczekaj. Kto się pokaże? Ktoś kogo znasz obecnie lub znałaś/eś kiedyś? Czy ktoś zupełnie Ci nieznany?
Może jakiś przodek, o którym nigdy nie słyszałaś.Popatrz na tę osobę z miłością. I powiedz:„Rozumiem, że nie mogłaś/eś”„Szanuję Twoje poświęcenie”
„Ja teraz mogę i powiem TAK DLA SIEBIE”„Popatrz życzliwie na mnie, bo moje Tak dla Siebie jest też Twoim Tak dla Ciebie”
I oddychaj, powoli przepuszczając „TAK” przez siebie.