Jeśli jeden z członków systemu znajduje się w stanie depresyjnym to z punktu widzenia systemu rodzinnego są ku temu przyczyny.
Mogą one być bardzo różne:
- Przerwany strumień miłości do rodziców.
Dziecko, nie ważne w jakim jest obecnie wieku, z jakichś przyczyn nie otrzymuje lub nie bierze od rodziców miłości i energii pomocy oraz wsparcia. Rozwiązaniem jest tutaj zmiana przekonań dziecka. Powinno utworzyć we własnych oczach pozytywny obraz ojca i matki, niezależnie od tego jakimi są lub byli w rzeczywistości. Nie zawsze jest to proste np. w przypadku alkoholizmu, przemocy fizycznej i psychicznej czy wykorzystywania seksualnego. Dlatego potrzebna jest tu szczególna praca.
2. Powtarzanie tragicznych losów przodków.
W każdej rodzinie, jeśli cofniemy się o 5 – 6 pokoleń, znajdą się ofiary wojen i zabójcy, psychicznie chorzy i samobójcy, kaci i prześladowani, zmarli na ciężkie choroby, więźniowie, rozdzieleni zakochani, zmuszeni do życia w małżeństwie z nie kochaną osobą. Jeśli człowieka, który miał ciężkie życie nikt nie rozumiał, jeśli swojego bólu nie mógł wypłakać, wtedy te emocje cierpienia odbudowują się i któremuś z potomków przypadnie w udziale niesienie jego negatywnych stanów emocjonalnych i scenariuszy w swoim życiu. Rozwiązaniem jest tutaj oddzielenie swojego losu od „tragicznego losu przodka” i powiedzenie do niego np. ,, Ja nie jestem tobą, szanuję twój los i mam cię w mojej pamięci. A teraz pozwól mi zwrócić się do mojego życia i być szczęśliwym.”
3. Naruszenie systemu porządku.
W wielu rodzinach ma miejsce wciąganie dziecka w konflikt między rodzicami (triangulacja) lub w symboliczne małżeństwo z jednym z rodziców, a także duchowego adoptowania rodziców (parentyfikacja). Są to trudne sytuacje dla ,,dziecka” (również tego dorosłego). Rozwiązaniem w tym przypadku polega na tym, żeby przywrócić prawidłowy porządek. Należy zwrócić się do rodziców i „Drodzy rodzice nie mogę zastępować wam waszych rodziców, jestem tylko waszą córką/synem. Jestem zbyt „mały”, żeby rozwiązać wasze problemy i wtrącać się w wasze życie.”
4. Poczucie winy wobec nienarodzonego rodzeństwa.
Rozwiązaniem jest tu rozmowa podczas ustawienia z nienarodzonym rodzeństwem i przekonanie się, że nie ma ono żadnych pretensji. Należy oddać rodzicom odpowiedzialność za nienarodzone rodzeństwo. Można powiedzieć ,,Kochana siostrzyczko/braciszku to nie była moja decyzja, byłam/ byłem zbyt mała/mały, żeby nieść za to odpowiedzialność.” I ważne jest, aby pozwolić sobie na życie własnym życiem, biorąc niego wszystko co ono daje.
5. Negatywne mity rodzinne, które postrzegamy jako klątwy, przekleństwa czy złorzeczenia.
Należy się przyjrzeć realności tych przekonań i przepracować problem. Kiedy rzeczywista przyczyna wydarzeń, zachodząca w rodzinie, zostaje ujawniona i otrzyma ona pamięć i szacunek, nasz stan również wraca do równowagi psychicznej.
6. Brak równowagi w relacji między partnerami.
Kiedy jeden z partnerów bierze a drugi więcej daje to nieuchronnie prowadzi to do wycieńczenia dającego a stąd do depresji bardzo blisko. Dlatego przy pomocy ustawień a potem przy pomocy zmiany zachowania, można przywrócić równowagę w relacji i nauczyć się brać od partnera.
7. Skutek ciężkiej straty i tęsknota za zmarłymi.
Kiedy z naszego życia odchodzą najbliżsi nam ludzie: rodzice, partnerzy, małżonkowie, dzieci, przyjaciele to zawsze jest to ogromną tragedią. Ślepa podświadoma miłość do tych którzy odeszli do innego świata może wyrażać się w dążeniu do pójścia ich śladami lub w rezygnacji z radości tego świata a to prosta droga do depresji. Rozwiązaniem jest zobaczenie, że zmarli, w tym miejscu gdzie się znajdują są szczęśliwi, nie mają żadnych pretensji i nie są im potrzebne łzy ani ograniczenia ze strony żywych. Zmarłym potrzebna jest tylko pamięć o nich i szacunek. Są oni zainteresowani, aby żyjący mieli udane życie i błogosławią im w tym. To bardzo często widać w ustawieniach.